Mijn werk beweegt zich in het gebied tussen waarneming en herinnering: daar waar beelden vervagen en gevoelens blijven hangen. Wat we zien is nooit alleen wat er is; het wordt gevormd door herinnering, verlangen en nostalgie. Een vluchtig beeld op straat kan plotseling een sterk gevoel oproepen, een flard van iets dat raakt aan geborgenheid of een gevoel van thuis zijn.
In mijn schilderijen onderzoek ik die momenten. Met dromerige vormen, intens kleurgebruik en spel van licht probeer ik de sfeer te vangen die ontstaat waar heden en verleden elkaar kruisen. Het is een poging om dat gevoel van thuiskomen, van belonging, tastbaar te maken – en tegelijk iets vast te houden dat anders zou verdwijnen.
De avond is daarin een terugkerend motief. Het warme licht en de stilte na de dag roepen voor mij een sfeer van rust en geborgenheid op. Het zijn vluchtige momenten, flarden van troost, die ik in beeld wil bewaren.
In een tijd waarin alles voortdurend verandert en zekerheden vervagen, groeit de behoefte aan vertraging, zachtheid en een veilige plek. Mijn werk is een persoonlijke zoektocht naar die ruimte van geborgenheid, maar ook een uitnodiging aan de toeschouwer. Niet als vaste betekenis, maar als sfeer. Het gaat niet om wat je ziet, maar om wat je voelt. In die openheid kan iets universeels ontstaan: een plek om even stil te staan en zich geborgen te weten – al is het maar voor een moment.
Maak jouw eigen website met JouwWeb