Wat is echt? Wat is waar? De wereld zoals wij die waarnemen is slechts een momentopname. Niets is vast of statisch. Continu worden we via onze zintuigen geprikkeld en, bewust of onbewust, omgeven door vervlogen herinnering(en).

 

Het ongrijpbare van die momenten die worden opgeroepen door iets wat we zien, horen of ruiken, het komen en gaan en het gevoel dat blijft hangen wanneer beelden vervagen, vermengen of overgaan in verlangen, in nostalgie - Dat is wat ik in mijn recente werken probeer te vangen. Daarom zijn mijn beelden vaak dromerig en wazig, vloeibaar. Zwevend tussen echt en onecht, binnen- en buitenwereld. Vervaagd, en veelal zonder vaste of direct herkenbare contouren. Maar steevast met duidelijke stemmige kleuren. Sfeerbeelden, regelmatig geïnspireerd door avondwandelingen door de stad en een warm ‘thuis’.

 

Door middel van licht, kleur en vorm probeer ik dat gevoel dat in woorden niet of nauwelijks te omschrijven is als het ware radicaal bij de toeschouwer op te roepen. Het gaat niet om wat je ziet maar om wat je voelt. En dat is voor iedereen anders.

 

Ik hoop de toeschouwer dan ook uit te nodigen in mijn werk te dwalen en hun eigen verhaal erop te projecteren.